“Ik had geen idee dat sporten zoveel voor je kan betekenen”

Samia Bakour-Alla is 59 jaar oud, woont in Tilburg en heeft diabetes type 2. Tijdens haar eerste twee zwangerschappen krijgt Samia te maken met zwangerschapsdiabetes, die daarna weer verdwijnt. Maar bij haar laatste zwangerschap veranderde de zwangerschapsdiabetes in suikerziekte waar ze niet meer vanaf komt, diabetes type 2. Gelukkig kwam Samia erachter welke impact meer bewegen op haar gezondheid en ziekte kon hebben.

“Mijn dochter nam me een paar jaar geleden voor het eerst mee naar de sportschool. Ik vond het sporten erg leuk, maar in het begin merkte ik er nog niet zoveel van. Pas na een maand of drie merkte ik dat er dingen begonnen te veranderen. Ik had minder last van mijn gewrichten en mijn ogen werden beter, ik hoefde geen bril te dragen. Ik had drie verdoofde vingers door de diabetes, daar kreeg ik ineens weer gevoel in. Ik begon me steeds beter te voelen. Toen was ik verkocht: ik was niet meer weg te slaan uit de sportschool”, lacht Samia.

De top van de berg

Bij de tv-show Rayman is laat zagen Samia en haar dochter Naima een reclame van de Bas van de Goor Foundation over de Atlas Diabetes Challenge. Een groep diabetespatiënten ging, met de Bas van de Goor Foundation, de weg naar de top van de hoogste berg van Marokko, Jbel Toubkal, afleggen. Het doel van de Atlas Diabetes Challenge: laten zien dat een sportief leven en het hebben van diabetes prima samengaan. “’Dat is iets voor jou’, zei mijn dochter, en ze gaf me op. Ik dacht: het zal wel, het lukt mij toch niet om daaraan deel te nemen.”

Test na test blijft Samia bij de groep potentiële deelnemers behoren. Die groep potentiële deelnemers slinkt van 120 naar 50 personen, naar 25 en uiteindelijk 15 deelnemers die de tocht gaan maken. “Ik was gelukkig al behoorlijk fit destijds, anders had ik het nooit gehaald”, vertelt ze. “Doordat ik veel gesport had, mocht ik mee.” De groep traint twee weekenden samen en ondertussen moeten alle deelnemers zelf hun conditie en gezondheid goed op peil houden.

Dan is het tijd om samen af te reizen naar Marrakesh in Marokko, het land waar Samia en haar familie vandaan komt. De Atlas Diabetes Challenge groep bestaat uit de 15 deelnemers, mensen van de Bas van de Goor Foundation en een groep lokale gidsen. Samia herinnert zich dat het zwaar was in het Atlasgebergte. “We kregen een paar dagen om te wennen aan de warmte en de ijle lucht in het berggebied. We sliepen in tenten. Ik sliep erg slecht en maakte korte nachten. Daardoor voelde ik me niet goed.”

Uiteindelijk spant het er nog om of ze de laatste drie dagen naar de top mag, vertelt Samia. “De begeleiders vonden het eigenlijk te zwaar voor me. Een laatste test moest aantonen of ik sterk genoeg was voor die laatste klim. Daar kwam ik gelukkig doorheen: ik mocht mee naar de top. En dat was geweldig, ik was zo trots op me zelf.” Ze herinnert zich het mooie uitzicht vanaf de top. “Het was prachtig, ik voelde me zo goed.”

Als Samia bij thuiskomst hoort dat ze ook nog eens de eerste moslimvrouw is die de top van de Jbel Toubkal bereikt heeft, wordt de challenge helemaal bijzonder. “Ik werd onthaald als een filmster! Iedereen stond met bloemen op Schiphol en was zo trots!” Het vaantje van de Diabetes Challengehangt maandenlang in de woonkamer. “Totdat iedereen er genoeg over had gehoord”, grapt Samia.

Een wandelgroep in de buurt

Thuis blijft Samia in beweging. Ze loopt nog steeds veel, maar gaat ook naar de sportschool en sport één keer in de week met een groep vrouwen in een buurthuis. Ook let ze op haar voeding en eet en drinkt ze gezond. “Ik ben bijvoorbeeld helemaal gestopt met sappen en frisdrank drinken, daar zit veel suiker in.” En dat werpt zijn vruchten af: Samia gaat van vier keer spuiten naar één keer insuline spuiten. “Ik fantaseer er weleens over medicatie-vrij worden”, vertelt ze.

Samia is inmiddels ook ambassadeur voor de Bas van de Goor Foundation, een stichting met als missie om de kwaliteit van leven voor mensen met diabetes te verhogen door middel van sport. Het is voor haar belangrijk om met andere mensen te delen wat ze heeft bereikt. “Ik wil dat andere mensen ook ontdekken hoe fijn bewegen en sporten is voor je lichaam. Sporten is voor iedereen goed, maar allochtone vrouwen zie je bijvoorbeeld nooit in de sportschool. Dat is toch vreemd, waarom niet? Ik vind dat jammer, ik wil voor hen een voorbeeld zijn.”

Praten over gezin of vakanties

In haar woonplaats Tilburg heeft Samia een voorbeeldfunctie. Ze wist een groepje vrouwen te motiveren om ook in beweging te komen. “Ik heb hen laten zien wat het effect van beweging en sporten is op je gezondheid. Eerst was het een klein groepje, maar het werden er steeds meer. Vrouwen met verschillende achtergronden en aandoeningen lopen mee en ze merken hoe hun klachten afnemen.”

Naast je fysieke gezondheid is het wandelen met elkaar ook goed voor de mentale gezondheid, vertelt Samia. “Tijdens het wandelen lachen en praten we veel. Over onze gezondheid, maar ook over eten of vakantie. Of over onze kinderen en families. Als er iets aan de hand is delen we dat met elkaar en wisselen we advies uit. Dat is ook een vorm van ontspanning.”