“De knop moet bij jezelf eerst omgaan”
Jolanda is 43 jaar oud en woont met haar man in Venhuizen, in West-Friesland. Ongeveer tien jaar geleden, toen ze pas 33 jaar oud was, kreeg ze de diagnose COPD. “Ik wist wel dat er iets aan de hand was, maar ik stak mijn kop in het zand. Toen ik eenmaal wist dat ik COPD had, hield ik alsnog mijn mond. Ik schaamde me te erg voor het feit dat ik nog steeds rookte en dat het me maar niet lukte om te stoppen.”
Een dagje uit met haar zus en moeder, bezig zijn met make-up en kleding en lekker meezingen met Nederlandstalige muziek: de 43-jarige Jolanda probeert nog volop van het leven te genieten. Helaas heeft ze een lijf dat niet zo goed meewerkt. Ze herinnert zich de diagnose COPD nog als de dag van gisteren. “Ik voelde me al een tijd erg beroerd, maar was bang voor wat er mogelijk met me aan de hand was. De huisarts stuurde me tot drie keer toe naar huis met antibiotica, maar niets hielp. Uiteindelijk bleek bij de longarts in het ziekenhuis dat het mijn longen waren.”
Jolanda kreeg direct medicatie, al hield ze dat voor de buitenwereld verborgen. “Een kettingroker met COPD, zie je het voor je? Ik schaamde me dood dat ik niet kon stoppen met roken ondanks de diagnose.” Jolanda’s gezondheid ging achteruit en tot twee keer toe lag ze voor langere tijd in het ziekenhuis aan een zuurstof-infuus na een bacteriële infectie. Toch lukte het stoppen met roken niet, ondanks verschillende pogingen.