“Ik heb echt geknokt voor mijn gezondheid”

Klussen aan zijn grootste hobby, zijn boot, kan Huib helaas niet meer. Maar dat betekent niet dat hij bij de pakken neer gaat zitten. Een paar jaar geleden gooide Huib het roer in zijn leven om en pakte hij de verantwoordelijkheid voor zijn eigen gezondheid op. Zijn energie kan hij nu goed verdelen en zijn COPD blijft stabiel.

Huib Vrijhoeven is 65 jaar oud, getrouwd en woont samen met zijn vrouw in Noord-Brabant. Sinds drie jaar werkt Huib niet meer. Eerst ging hij met de VUT, inmiddels zit hij in de AOW. Normaliter een perfecte tijd om hobby’s aan de slag te gaan, maar voor Huib zat dat er niet in. Jarenlang was het onderhouden en het varen met zijn boot zijn grootste hobby. Tot zijn COPD die hobby te zwaar begon te maken.

“Ik heb al jaren de longziekte COPD, maar het ging eigenlijk steeds slechter en slechter met me”, vertelt Huib. “Ik werd regelmatig opgenomen in het ziekenhuis, bleef dan een dag of vier en moest er daarna weer tegenaan. De periodes tussen de ziekenhuisbezoeken werden steeds korter, de periodes in het ziekenhuis steeds langer. Op een gegeven moment zei ik tegen mijn vrouw: ik stop ermee. Ik wil mijn leven weer terug.”

Huib’s chronische longaandoening is op dat moment opgelopen tot Gold 4, de hoogste fase van COPD, en zijn longinhoud is nog maar 23 procent. “Ik kwam na een opname het ziekenhuis uit met een zuurstofslangetje in mijn neus. Iedere dag probeerde ik de periode zonder zuurstof iets te verlengen of probeerde ik naar boven te lopen zonder die fles bij me. Toen ik de revalidatie in ging voor drie maanden zei mijn arts: laat die zuurstof maar zitten, je kunt het zelf. Dat was voor mij zo’n bevestiging van iets wat ik zelf bereikt had, het was de kickstart die ik nodig had om echt aan de slag te gaan.”

Voor Huib betekent dat eerst afvallen. Hij weegt op dat moment te veel en iedere kilo is extra ballast voor een COPD-patiënt. Hij valt twintig kilo af door een speciaal dieet te volgen. Daarnaast slikt hij zijn medicijnen trouwer en start hij met meer bewegen. Drie keer per week heeft hij fysiotherapie en hij fietst daarnaast regelmatig om zijn conditie op peil te houden. Om de drie maanden komt Huib bij de specialist. Daar moet hij onder andere standaard een blaastest doen. “Uit die test bleek dat ik 3 procent vooruit was gegaan in mijn longfunctie. Dat is zeer uniek voor COPD-patiënten. De specialist zei: ‘Ik moet normaal tegen mensen zeggen dat ze weer zijn achteruit gegaan, maar tegen jou kan ik vertellen dat je vooruit bent gegaan.’ Ik wist niet wat ik hoorde!”

Inmiddels zit Huib tussen Gold 3 en Gold 4 in. “Ik heb er hard voor geknokt om dat te bereiken. Ik ben zo dankbaar dat ik op een gegeven moment de motivatie vond om mijn leven om te gooien”, vertelt Huib. “Je moet zo’n verandering echt op eigen kracht maken, niemand anders gaat het voor jou doen.”

Huib probeert andere COPD-patiënten met zijn verhaal te motiveren. Hij is voorzitter van het Rayon West-Brabant van het Longfonds en is betrokken bij vier longpunten bij hem in de buurt. Daar is hij regelmatig aanwezig om andere patiënten te ondersteunen. Daarnaast richtte Huib een paar jaar geleden samen met een aantal anderen een beweegvereniging op. Die vereniging is gericht op mensen met astma en COPD en trekt beweeggroepen uit verschillende gemeenten in de regio. “Ik kom daar ook vaak om andere patiënten een hart onder de riem te steken: je bent goed bezig, blijf lekker bewegen en zorg dat je jezelf verbetert.”

Zijn ziekte is inmiddels een beetje hobby van hem geworden, lacht Huib. “Niet alleen mijn eigen gezondheid, maar ook die van mensen om mijn heen. Ik ondersteun en help hen bij hun proces. Ik ben nu bezig met een dame die rookt. Ze was drie maanden gestopt, maar daarna helaas weer begonnen. Toen bleek ze ook ineens in Gold 4 te zitten, dankzij het roken. Dat is zo zonde. Alle tijd en moeite die je erin steekt voor niets.”

Op zonnige dagen, als er niet te veel wind staat, huren Huib en zijn vrouw nog weleens een bootje. “We maken dan dagtochtjes, maar in de avond ben ik het liefst thuis. Het blijft oppassen, maar we proberen er het beste van te maken. Je moet toch wat vertier hebben, anders wordt het leven ook maar saai.”

Het Longfonds (voorheen Astma Fonds) organiseert in heel Nederland Longpunten, ook in uw buurt. Dit zijn maandelijkse bijeenkomsten voor longpatiënten, hun omgeving, artsen en andere zorgverleners. Meestal draait de ontmoeting om een onderwerp waarover een kenner vertelt. Er is alle ruimte om ervaringen uit te wisselen.