“Ik ben sinds kort helemaal van de medicijnen af”

Wanneer Corry Bezemer de diagnose diabetes krijgt, is dat een klap die zij lastig kan verwerken. Op aanraden van haar praktijkondersteuner begint ze met sporten bij een gezondheidscentrum in de buurt. Onder de hoede van haar fysiotherapeut Kees begint Corry aan een inspannend, maar succesvol traject op weg naar een betere gezondheid. “Het leven is er zoveel leuker op geworden”.

“Net als vele jaren hiervoor gingen we ook dit jaar weer met vrienden op vakantie naar Turkije. Toen we daar aankwamen stond er een paar wandelstokken voor me klaar. ‘Kom, we gaan lekker wandelen’, stelden onze vrienden voor. We hebben bijna iedere dag een wandeling gemaakt, door de bergen en langs steile afgronden. Het was fantastisch. Dat had ik me een jaar geleden nooit voor kunnen stellen. Toen deed ik echt alles met de auto, ik stapte niet eens op de fiets. Ik was eigenlijk gewoon een oud mens: ik wilde niets, ik kon niets en ik deed niets.”

Diagnose: diabetes

“Ik had geen idee dat er iets aan mijn gezondheid mankeerde. De diagnose diabetes type 2 was als een klap in mijn gezicht. Ineens moet je medicijnen slikken, dan voel je je pas echt ziek.”

“Via de praktijkondersteuner kwam ik uiteindelijk terecht bij de Nije Veste, een gezondheidscentrum bij ons in de buurt. Toevallig begon daar net een drie maandelijks sport- en lifestyle programma voor diabetespatiënten. Ik kon direct de dag erna beginnen met sporten. Kees werd mijn fysiotherapeut. Ik wist toen nog niet hoeveel ik uiteindelijk aan hem te danken zou hebben.”

Een omslag

“De echte omslag is gekomen toen mijn fysiotherapeut Kees begin dit jaar aan mij voorstelde of ik mee wilde lopen met de Diabetes Challenge. Tijdens die challenge wandelt een groep diabetes patiënten zes dagen lang dagelijks gemiddeld vijftien kilometer. Lopen was absoluut niet iets wat ik graag deed, dus Kees heeft me wel een beetje over moeten halen. Maar uiteindelijk ben ik akkoord gegaan en kon de training beginnen.”

“Ik vond op internet een trainingsschema om te beginnen met wandelen. Eerst een kwartier, dan twintig minuten, dat bouwt zich langzaam op. Ik had heus niet altijd zin, mijn man heeft me er af en toe echt doorheen geholpen. Dan kwam hij ’s avonds aan me vragen: Corry, hoelang moet je vandaag lopen? Vervolgens trok hij ook zijn wandelschoenen aan en liep hij met me mee..”

Vrolijker en meer energie

“Nadat ik ongeveer een half jaar aan het trainen was, mocht ik een pil minder gaan slikken. Daar was ik heel blij om. Ik wist ook dat het mogelijk zou zijn om helemaal medicatievrij te raken, dat had ik gezien bij iemand in onze sportgroep. Ik besloot ook mijn voedingspatroon om te gooien. Ik ging voor een koolhydraat beperkt dieet, waarbij je zaken als brood, pasta, aardappelen en rijst vaker laat staan. Dat resulteerde erin dat ik een paar maanden later nog een pil kon minderen. Een paar maanden geleden was ik op controle bij de praktijkondersteuner. Daar kreeg ik te horen dat ik helemaal mocht stoppen met mijn medicijnen. Ik ben stabiel. Dat was fantastisch, ik wilde het wel van de daken schreeuwen, zo trots was ik. Ik ga er alles aan doen om dit vol te houden.”

“Voorheen zag ik alles grijs en grauw, maar door het sporten heb ik meer kleur in mijn leven. Ik ben vrolijker en daardoor ook gezelliger voor mijn omgeving. Ik voel me eindelijk weer de oude.”