“Dat is eigenlijk een beetje vragen om diabetes”
De 58-jarige Beer Faasse begon zijn carrière ooit als zwemleraar. Maar geleidelijk gaat hij steeds minder bewegen. Halverwege de 40 komt hij er op zijn werk per toeval achter dat hij diabetes type 2 heeft. “Het roer moest om: ik wist dat diabetes type 2 met je leefwijze te maken heeft. Maar in de sportschool staan was niets voor mij.” Gelukkig vond hij een activiteit die leuker en gemakkelijker vol te houden is: een wekelijkse wandelgroep in Utrecht, zijn woonplaats.
“Eigenlijk kwam ik er per toeval op mijn werk achter dat ik diabetes heb”, zegt Beer. Hij werkt al ruim vijfendertig jaar bij de Belastingdienst in Utrecht, momenteel als redacteur interne media. Ook is hij op zijn kantoor hoofd bedrijfshulpverlening (BHV). “Daarvoor moet ik mij om de zoveel tijd lichamelijk laten keuren. Jaren geleden werd bij zo’n keuring mijn glucosewaarde gemeten en daar kwam uit dat ik wel een erg hoge bloedsuikerspiegel had. Ik was toen halverwege de 40.”
“Die diagnose verklaarde ook de symptomen die ik had. Ik dronk heel veel water, had veel dorst, en als ik ’s avonds op de bank zat, dan sukkelde ik nog weleens weg. Dat schreef ik toe aan mijn drukke baan als mijn zoons me dan wakker maakten. Maar achteraf gezien waren dat natuurlijk wel symptomen die verklaarbaar waren vanuit de diabetes.”